Wilda

Wilda to obecnie nazwa dużej dzielnicy obejmującej fragment pd. części miasta, między Wartą i torami kolejowymi do Leszna wraz z położonym poza tą linią Świerczewem. Przywilej lokacyjny miasta z 1253 r. wymienia dwie wsie Wierzbice położone w okolicy dzisiejszej ul. Górna Wilda. Do niedawna nazwa Wierzbic przetrwała w nazwie ul. Wierzbięcice przemianowanej po II wojnie światowej na ul. Gwardii Ludowej. W XV i XVI w na terenie Wierzbic istniał folwark rodziny Wildów, od nazwiska których w XVI w. całą wieś zaczęto nazywać Wildą. Folwark wildecki stanowiący od XVI w. własność miasta był jednym z większych majątków miejskich, na jego terenie znajdował się browar, karczma i duże sady. W 2 poł. XIX w. zaczęły powstawać na Wildzie zakłady przemysłowe m.in. w związku z tworzeniem się węzła kolejowego — warsztaty kolejowe. Pod koniec XIX w. Wilda miała charakter samodzielnego miasta, z rynkiem — placem centralnym. W granice Poznania centralna część Wildy (okolice Rynku Wildeckiego) włączona została w 1900 r. W 1925 r. włączono do miasta dalsze części obecnej dzielnicy m.in. Dębinę, Dębiec, a w 1940 r. Świerczewo. W latach 1919—20 na Wildę przeniesione zostały zakłady HCP. Zabudowa Wildy w części bliższej centrum miasta ,.in. ul. Górna Wilda, ul. Wierzbięcice , Rynek Wildecki i okolice) pochodzi z pocz. XX w. Część budynków mieszkalnych posiada ładne formy secesyjne i eklktyczne. Osią dzielnicy jest ul. Górna Wilda i stanowiąca jej przedłużenie do granic miasta ul. 28 Czerwca 1956 r.
Wilda 01 Wilda 02 Wilda 03 Wilda 04
Wilda 05 Wilda 06 Wilda 07 Wilda 08
Wilda 09 Wilda 10 Wilda 11 Wilda 12
Wilda 13 Wilda 14 Wilda 15 Wilda 16
Wilda 17 Wilda 18 Wilda 19 Wilda 20
Wilda 21 Wilda 22 Wilda 23 Wilda 24
Wilda 25 Wilda 26 Wilda 27 Wilda 28
Wilda 29 Wilda 30 Wilda 31 Wilda 32
Wilda 33 Wilda 34 Wilda 35