Zamek w Kórniku

Budowa zamku w Kórniku rozpoczęła się najprawdopodobniej w XIV wieku - zainicjowali ją Górkowie, którzy pragnęli stworzyć nową siedzibę swojego rodu. Prace nad twierdzą, murowaną i otoczoną fosą, zakończono w XV wieku, około roku 1430. Do imponującego zamku można się było dostać jedynie przez zwodzony most, pokonując dodatkowo spuszczaną kratę. Taki był pierwotny kształt obiektu, który w dalszych latach miał być wielokrotnie przebudowywany, ale którego piwnice i mury przetrwały do dziś.
W XVI wieku zamek uległ pierwszej przemianie - mianowicie zwiększono jeszcze bardziej jego funkcje obronne, równocześnie zmieniając jego styl na bardziej renesansowy. Kolejne przebudowy nastąpiły kolejno w XVIII wieku, kiedy to Teofila z Działyńskich Szołdrska - Potulicka, zapragnęła, by przybrał postać barokowego - gościem zamku z Kórniku był wówczas między innymi król Henryk Walezy, który zatrzymał się w nim w drodze na koronację do Krakowa i spędził tam noc. W XIX wieku, za czasów Tytusa Działyńskiego, budowlę przekształcono według projektu architekta Karla Friedricha Schinkla na styl neogotycki. Zamek w takim kształcie podziwiać możemy obecnie.
Ostatni właścicielem zamku został hrabia Władysław Zamoyski, który jednak nie zostawił po sobie żadnego potomka. Tuż przed swoją śmiercią w 1924 roku zdecydował się przekazać wszystkie swoje dobra - zamek wraz z jego zabytkowymi sprzętami - narodowi polskiemu. Całością aż do 2001 roku zarządzała fundacja Zakłady Kórnickie. W fragmencie testamentu Zamoyskiego czytamy, że Zakładom Kórnickim hrabia zapisuje „inwentarze żywe i martwe gospodarstwa domowego, rolnego, leśnego i administracji, znajdujące się na miejscu w chwili mojej śmierci; bibliotekę i zbiory; meble, obrazy olejne, miniatury Szydłowieckich, porcelanę artystyczną. Reszta ruchomości, jak pamiątki po najbliższej rodzinie, akwarele, miniatury, archiwum rodzinne, srebra i tym podobne, są już nieograniczoną własnością Związku Zamoyskich.”
Atrakcją Kórnika są oprócz zamku, trzy oficyny, wozownia, park oraz Arboretum, gdzie wznoszą się wspaniałe, stare rzadko spotykane drzewa i krzewy. Wewnątrz zamku wciąż znajduje się wiele unikatowych zabytków - począwszy od srebrnych i złotych wyrobów artystycznych, przez rzeźby, zbiory etnograficzne, przywiezione przez Władysława Zamoyskiego z Australii i Oceanii oraz cenne obrazy, a skończywszy na zróżnicowanych stylowo mebli z różnych epok. Wnętrze uatrakcyjniają pięknie przyozdobione drewniane podłogi i sufity, turyści mogą spacerować po apartamentach byłych właścicieli oraz ich gości, a także podziwiać znakomitą bibliotekę.
Ale to, co prawdopodobnie najbardziej przyciąga turystów to legenda o Teofilii z Działyńskich, właścicielce zamku w XVIII wieku. Życie arystokratki nie było łatwe - jako mała dziewczynka została osierocona, a w wieku 24 - lat zmarł jej mąż, łęczyński starosta Stefan Szołdrski. Kobieta została sama ze swoim dwuletnim synkiem Feliksem, odziedziczając zamek w Kórnikowie. Po pewnym czasie Teofilia wyszła za mąż za młodszego o osiem lat Aleksandra Hilarego Potulickiego, jednak ich małżeństwo nie trwało zbyt długo. Mówi się, że arystokratka nie miała łatwego charakteru, była kobietą niezależną i nie zamierzała dzielić się z mężem swoim majątkiem. Warto dodać, że oprócz zamku kórnikowskiego Teofilia posiadała jeszcze szereg innych dóbr, między innymi Bnin z przedmieściami, Czołowo, Kamionki, Mieczewo oraz połacie lasów rozciągające się od południa aż po Poznań. Była świetnym przedsiębiorcą, stworzyła manufaktury sukna i jedwabiu, a przy swoim pałacu fontanny, oranżerie.
Legenda głosi, że w średniowiecznym zamku, znajdującym się w pobliżu kórnikowskiego, Teofilia odnalazła skarby ukryte przez rodzinę Górków. Strzeżone przez złe duchy bogactwa, postanowiła zebrać, a ruiny budynku ostatecznie rozebrać - z cegieł mieszkańcy wybudowali w swoich domach kominy. Podobno złe moce ukarały za ten czyn arystokratkę, której dusza po śmierci nie zazna spokoju, póki nie odnajdą się skarby rodziny Górków. Nocami „Biała Dama” schodzi z portretu, umieszczonego w jadalni zamku, aż do świtu błąkając się po parku wraz ze swoim jeźdźcem, który zawsze czeka na nią na swoim karym koniu.
Zamek w Kórniku ma długą historię i niewątpliwie warto chociaż raz zobaczyć ten jeden z ważniejszych polskich zabytków. Obiekt można zwiedzać od wtorku do niedzieli. Źródło: wiadomosci.polska.pl
Kornik 02 Kornik 05 Kornik 03 Kornik 04
Kornik 06 Kornik 07 Kornik 01 IMG 6177
IMG 6180 IMG 6181 IMG 6182 IMG 6183
IMG 6184 IMG 6185 IMG 6188 IMG 6189
IMG 6202 IMG 6225 IMG 6320 IMG 6321
IMG 6326 IMG 6327 IMG 6328 IMG 6330
IMG 6335