Zamek Klaudyny Potockiej na jez. Góreckim

Zamek na wyspie pośrodku malowniczego jeziora kazał wybudować (w latach 1824-25) i prawdopodobnie osobiście zaprojektował Tytus Działyński. Ten romantyczny obiekt stanowił prezent ślubny Tytusa dla swojej siostry Klaudyny i jej męża Bernarda Potockiego, syna pisarza Jana Potockiego – autora „Rękopisu znalezionego w Saragossie”. Niedługo było jednak szczęśliwym małżonkom cieszyć się zagubionej w leśnej ciszy rezydencji. Po raz ostatni przebywali tam w sierpniu 1830. Gdy późną jesienią wybuchło w Królestwie Polskim powstanie listopadowe, oboje wyjechali, a gdy powstanie upadło – wyemigrowali na stałe. Klaudyna Potocka zmarła 5 lat później w Genewie (miała 35 lat).Bernard zaś wrócił do Wielkopolski w 1840 i zamieszkał w swoich dawnych dobrach – w Tulcach pod Poznaniem. W maju 1848 roku, podczas Wiosny Ludów, w lasach wokół Jeziora Góreckiego zorganizowała się partyzantka. Prusacy przypuszczając, iż w zameczku ma swą siedzibę rząd powstańczy, ostrzelali wyspę ogniem armatnim niszcząc doszczętnie romantyczną budowlę. Powstańcy prawdopodobnie jednak nigdy na wyspie nie rezydowali. Informacja została zaczerpnięta ze strony Zamki Polski.
   
002 001 003 004
005 006 007 008
009 011